Dag 25

Dag 25: Stellenbosch – Simonstad – Kaap de Goede Hoop – Kaapstad
27 augustus 2017

Vanochtend zijn we alweer heel erg vroeg vertrokken. Voor wie Nadiah en mij een beetje kent, lijkt het misschien raar, maar we staan toch echt gemiddeld rond half 7 ’s ochtends op zonder ochtendhumeur. Vandaag hebben wij een vol programma voor de boeg. We beginnen met een stukje Stellenbosch. We willen graag nog Oom Samie Se Winkel bezoeken en kopen hier ook nog iets kleins. Stellenbosch centrum ademt Hollandsche architectuur! We zien zelfs in Oom Samie Se Winkel het oerhollandse Delfst Blauw terug! Het is nog voor 09:00 uur als we onze rit vervolgen richting Simonstad. We rijden via de kustweg richting het zuiden. Simonstad en Stellenbosch zijn beide vernoemd naar de tweede grote Nederlander die belangrijk was voor Zuid-Afrika en tevens de eerste gouverneur was; Simon van der Stel. Simonstad spreekt voor zich en Stellenbosch heette vroeger Simon van der Stelse Bos, dat later dus Stellenbosch werd. Wisten jullie overigens dat Jan van Riebeeck de eerste Nederlander was die zich permanent vestigde in Zuid-Afrika? Vanuit zijn medische opleiding wist hij het thuisfront ervan te overtuigen dat hij wijn moest gaan verbouwen om scheurbuik tegen te gaan, ook al was het geen remedie. Helaas smaakte zijn wijn naar azijn. Simon van der Stel was er dan toch beter in en wordt gezien als grondlegger van de Zuid-Afrikaanse wijn.

Aangekomen in Simonstad bezoeken we Boulders Beach. Dit is een stuk strand naast de marinebasis van Zuid-Afrika en wordt louter bewoond door pinguïns. “Just smile and wave boys!”

Na wat achteraf wel bijna 1000 foto’s van pinguïns lijken, vervolgen we onze dag met een mooie rit richting Kaap de Goede Hoop. Of zoals de Engelstaligen het noemen: Cape of Good Hope. Dan klinkt het Nederlandse toch wel beter! We trotseren de Atlantische winden en beklimmen het viewpoint. Waarna we nog meer wind moeten trotseren. Gelukkig weten we een aantal mooie foto’s te schieten. Snel naar beneden om naar Cape Point te rijden, oftewel de vuurtoren. Hier gaan we met de “Flying Dutchman Funicular” omhoog. Deze “trein” is vernoemd naar het schip van de Hollandse kapitein, Willem van der Decken (Davy Jones in het Engels en in films) die erop stond om op paasmorgen, ondanks de slechte weersomstandigheden en tegen de zin van zijn vrouw, met zijn VOC-schip de haven te verlaten op weg naar Oost-Indië. Het was immers een machtsstrijd om zo snel mogelijk naar Batavia te varen en de kapitein had geen tijd te verliezen. Weer of geen weer, Pasen of geen paasfeest. Na een lange reis bereikte het schip de zuidwestelijkste punt van Afrika, Kaap de Goede Hoop. De kapitein probeerde de landpunt te passeren, waarop de bemanning protesteerde. Ze smeekten hem om terug te keren naar de Tafelbaai. De kapitein weigerde en werd zo kwaad, dat hij de stuurman overboord gooide en riep: “God of de duivel… de Kaap vaar ik om, al moet ik varen tot het laatste oordeel.’ Voor straf raakte het schip in de macht van de duivel. De kapitein moet eeuwig blijven rondvaren op zee. De dode bemanning verricht zwijgend haar taken. Soms stuurt de Vliegende Hollander een sloep naar passerende ongelukkigen, met de vraag of ze een stapel brieven willen meenemen naar familieleden, die al eeuwen geleden overleden blijken te zijn. Volgens overleveringen van mensen die De Vliegende Hollander gezien zouden hebben vaart het schip met bloedrode zeilen tegen de wind in boven het water. We genieten van het prachtige uitzicht en zijn maar wat blij als we weer beneden in een windstil gebied terecht komen. We lunchen (het was wederom fantastisch!!) en gaan snel door naar Kaapstad.

Onze laatste plaats in deze reis. Omdat het de hele dag al helder is, gaan we direct naar de Tafelberg een van de zeven nieuwe wonderen der wereld. Voor Nadiah meteen weer een angst die overwonnen is. Zonder blikken of blozen zomaar die ronddraaiende kabelbaan in. Bovenop de Tafelberg genieten we weer van een prachtig uitzicht over heel Kaapstad. De foto’s spreken voor zich lijkt ons. Helaas dringt de tijd. We besluiten om naar het guesthouse te gaan. Ons laatste guesthouse ligt op maar 10 minuten lopen van het Waterfront. We zijn er dan ook heerlijk gaan eten! Verder wijst de gastvrouw er ons op dat we een mooi stuk route hebben overgeslagen door onze haast om bij de Tafelberg te komen.

Morgen gaan we naar Robben Eiland (dus bereid jullie maar voor op een geschiedenislesje van mij :P) en erna gaan we het gemiste stuk route langs de kust alsnog inhalen!